The Hidden Tune
Ritmes en verschillen als basis voor gemeenschapszin
Jazz als kunstvorm
Vraag iemand in een onbewaakt moment: ‘Wat is essentieel in jazz?’ en de kans is groot dat hij of zij ‘ritme’ zegt. En vraag je iemand: ‘Wat is de kern van gemeenschapszin?’ dan zal het antwoord vaak zijn: ‘samenwerken.’ Het Maleisische The Orang Orang Drum Theatre gebruikt het grote reservoir aan Zuid-Aziatische percussie-instrumenten om een brug te slaan tussen kunst en publiek. Ook de Pools-Duitse jazzsaxofoniste Angelika Niescier zoekt al jaren een verbinding met andere genres en disciplines. Het trio van Niescier en The Orang Orang Drum Theatre gaan nu gezamenlijk een zoektocht aan onder de naam The Hidden Tune.
Geestdriftige toewijding
Zij hebben gedeelde liefde voor muziek, voor de textuur van geluid, voor ritmiek. Maar ze hebben ook een culturele achtergrond die totaal verschillend is. Wat komt er dan uit zo’n samenwerking boven? In elk geval muziek die met geestdriftige toewijding wordt gespeeld. Muziek, waarin de drummers als waren het dansers beheerst tot gemeenschappelijk gevoel voor ritme komen. Intense concentratie als basis van een heerlijke beat. Samen met onder meer de volle, aardse sax-sound van Niescier levert dat een verrassend groepsgeluid op. En een ode aan het ongewisse, want niets is saaier dan zeker weten, zeker weten.
Bezetting
Angelika Niescier - Saxofoon
John-Dennis Renken - Trompet, elektronica
Matthias Akeo Nowak - Bas
Chew Soon Heng - Percussie
Tai Chun Wai - Percussie
Low Wai Kei - Percussie
Leow Sze Yee - Percussie
Lim Jian Ru - Percussie
Eng Cheah Her - Percussie