Electric Jalaba
Trance met een hartslag die voelt als een warm bad
Meeslepende melancholie
De diepe klank van de Guembri werkt als een hartslag. Een geluid dat je verwarmt en het gevoel geeft in een omgeving te zijn waar je volkomen veilig bent. Het Britse sextet Electric Jalaba bouwt rond die klank langgerekte nummers die soms lekker opjuttend, soms fijn melancholiek, maar steeds weer meeslepend zijn. Het samenspel van de zes is ongekend strak, maar een vergelijking met een goed geoliede machine gaat mank. Vanwege dat kloppende hart. Vanwege de energie die live meer dan gul van het podium afspat.
Als een warm bad
Al is zanger/guembri-speler Simo Lagnawi met indringende stem en opvallende kleding en zang een niet te missen boegbeeld, toch is Electric Jalaba een echte band die - wat wil je met liefst vier broers in de band! - gebroederlijk toewerkt naar een intense trance. Niets leidt af, kalm, maar gestaag, stap voor stap, raakt de luisteraar van de muziek doordrongen, beginnen de voeten de dwingende groove van de drums, percussie en de bas te volgen, wieg je mee op fijn vinnige riffs van de gitaar en zweef je weg op al die inventieve, niet direct plaatsbare geluiden, waarmee de muziek is doorspekt. Muziek die dankzij die hartslag voelt als een warm bad.
Bezetting
Simo Lagnawi - Guembri, qraqeb, zang
Henry Keen - Gitaar, zang
Nathaniel Keen - Keyboards, zang
Barnaby Keen - Qraqeb, zang
Olly Keen - Bas, zang
Stewart Hughes - Drums